Klinische onderzoeken

De aanwezigheid van symptomen die wijzen op astma, alsook het bestaan van een familiale voorgeschiedenis van astma of allergie, kunnen de arts op de astmapiste zetten. De diagnose van astma berust op het klinisch onderzoek (auscultatie van de longen = luisteren naar longgeluiden) en een meting van de expiratoire piekstroom (peak expiratory flow, PEF) met behulp van een piekstroommeter.

Aan de hand van dit zeer eenvoudige onderzoek kan de arts de ademhalingsfunctie van de patiënt evalueren. Bij astma is de uitgeademde luchtstroom lager dan normaal. Maar dit onderzoek volstaat niet om de diagnose astma te stellen. Om de diagnose te kunnen bevestigen, zal de arts nog andere onderzoeken uitvoeren.

Aan de hand van een saturatiemeting (meting van het zuurstofgehalte in het bloed) kan de arts een eventuele daling van de zuurstofsaturatie opsporen. Dit volstrekt pijnloze onderzoek gebeurt met een klein toestel (saturatiemeter) dat op een vinger wordt geplaatst. Een saturatie van ten minste 95% is geruststellend. Een saturatie lager dan of gelijk aan 90% tijdens een aanval is verontrustend.